هر روز زندگی یک موقعیت خاص است 

ما امروزه خانه های بزرگتر ، اما خانواده های کوچکتر داریم ، راحتی بیشتر اما زمان کمتر ، مدارک تحصیلی بالاتر اما درک عمومی پایین تر ، آگاهی بیشتر اما قدرت تشخیص کمتر داریم .  

متخصصان بیشتر اما مشکلات نیز بیشتر ، داروهای بیشتر اما سلامتی کمتر داریم . بدون ملاحضه ایام را میگذرانیم ، خیلی کم میخندیم ، خیلی تند رانندگی میکنیم ،  خیلی زود عصبانی میشویم ، تا دیر وقت بیدار میمانیم ، خیلی خسته از خواب برمیخیزیم ، خیلی کم مطالعه میکنیم ، اغلب اوقات تلویزیون نگاه میکنیم و خیلی بندرت دعا میکنیم ، چندین برابر مایملک داریم اما ارزشهایمان کمتر شده است ، به اندازه کافی دوست نمیداریم و خیلی زیاد دروغ میگوییم .

زندگی ساختن را یاد گرفته ایم اما نه زندگی کردن را ، تنها به زندگی ، سالهای عمر را افزوده ایم و نه زندگی را به سالهای عمرمان . ما ساختمانهای بلندتر داریم اما طبع کوتاهتر ، بزرگراههای پهن تر اما دیدگاههای باریکتر ، بیشتر خرج میکنیم اما کمتر داریم ، بیشتر میخریم اما کمتر لذت میبریم .

ما تا ماه رفته و برگشته ایم اما قادر نیستیم برای ملاقات همسایه جدیدمان از یک سوی خیابان به آن سو برویم ، فضای بیرون را فتح کرده ایم اما نه فضای درون را ، ما اتم را شکافته ایم اما نه تعصب خود را ، بیشتر مینویسیم اما کمتر یاد میگیریم ، بیشتر برنامه میریزیم اما کمتر به انجام میرسانیم ، عجله کردن را آموخته ایم و نه صبر کردن ، درآمدهای بالاتری داریم اما اصول اخلاقی پایینتر .

کامپیوترهای بیشتری میسازیم تا اطلاعات بیشتری نگهداری کنیم ، تا رونوشتهای بیشتری تولید کنیم ، اما ارتباطات کمتری داریم . ما کمیت بیشتر اما کیفیت کمتری داریم . اکنون زمان غذاهای آماده اما دیر هضم است ، مردان بلند قامت اما شخصیتهای پست ، سودهای کلان اما روابط سطحی ، فرصت بیشتر اما تفریح کمتر ، تنوع غذای بیشتر اما تغذیه ناسالمتر ، درآمد بیشتر اما طلاق بیشتر ، منازل رویایی اما خانواده های از هم پاشیده !